Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Αποφθέγματα μιας μαθήτριας που έδωσε πανελλήνιες...

Κάθε φορά που ένας κύκλος πανελλαδικών εξετάσεων έρχεται στο τέλος, σκέφτομαι την δική μου εμπειρία στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης... Όλα τα άγχη που περάσαμε επιθυμώντας μια θέση στο πανεπιστήμιο και στην πολλά υποσχόμενη φοιτητική ζωή. Εκείνες τις στιγμές που κληθήκαμε ώριμοι κι ανώριμοι να πάρουμε αποφάσεις για το μέλλον, να χαράξουμε πορεία.. Οι επιλογές πολλές, τα αισθήματα ενθαρρυντικά... Η ελπίδα ζωντανή, η διάθεση δυναμική...
Το σύστημα ένα..  Ανοίγουμε τα βιβλία μαζί με τους καθηγητές μας, στην αρχή άπειροι κι ανήμποροι μπροστά στο φορτίο που μας τρομάζει, στη συνέχεια συνεργάσιμοι κι ανταγωνιστικοί, στο τέλος κυνηγημένοι απ' το χρόνο που δεν μας χαρίζει ένα ακόμα λεπτό για εκείνο το κεφάλαιο που έμεινε αδιάβαστο...
Οι κρίσιμες δύο εβδομάδες έφτασαν, το κλίμα στη χώρα βαρύ πάνω από τα κεφάλια μας. Οι ερώτήσεις πολλές για την απόδοσή μας, για τα δύσκολα θέματα, για τις αδικίες, για τις αντιγραφές, για τα σίγουρα, για τα νούμερα, για τις βάσεις, για τις σχολές, για τις κακές στιγμές ... Οι τελευταίες μας δημιουργούν μια γεύση πικρίας στον αναλογισμό και μόνο αυτών που μπορεί να μας στερήσουν .. Αυτών των τόσο σημαντικών...
Οι μέρες περνούν γι' άλλους χαλαρά, γι' άλλους αδιάφορα, γι' άλλους βασανιστικά... Τ'αποτελέσματα ανακοινώνονται και εκεί ξεκινάει το δράμα.. Άλλοι γράψανε καλά, άλλοι μέτρια, άλλοι άριστα κι όλα αυτά με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια του Υπουργείου.... Και ξεκινούν οι ερωτήσεις... "Πώς έγραψες; Πού περνάς; Τι δήλωσες;" ... Ξαφνικά γνωστοί και άγνωστοι σε θυμούνται και σε παίρνουν τηλέφωνο να μάθουν για την απόδοσή σου... Κι εσύ όλο περηφάνια ή ντροπή καλείσαι να απαντήσεις...
Και μετά έρχεται η ώρα των βάσεων... Αν μπεις εκεί που επιθυμείς, ξεκινάς σε δρόμο στρωμένο από ροδοπέταλα.. Αν όχι, τότε είτε θα μείνεις πίσω είτε θα προχωρήσεις εκεί που θα πάνε όλοι και θα παρεκλίνεις στην πορεία.. Είτε από τις επιθυμίες σου είτε από τις σπουδές σου!
Ιδού ο Σεπτέμβρης.. Μέχρι πρότινος η αρχή του αγώνα, από τώρα η αρχή για το ήμισυ του παντός.. Δηλαδή της δουλειάς σου... Της εργασίας σου...
Θα σπουδάσεις για να κάνεις μεταπτυχιακό για να βρεις δουλειά για να πληρώνεσαι για να κάνεις οικογένεια και παιδιά για να ξαναμπείς στο φαύλο αυτό κύκλο που καταλήγει πάλι στις Πανελλήνιες!
Κι εδώ είναι που έρχεται το γέλιο... Ο τροχός έχασε μια στροφή και παραλείπει τις επιθυμίες, τις ελπίδες, τις δουλειές,τις εργασίες, τις αμοιβές, τις δημιουργίες...
Σπουδάζουμε για να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας και να ανακαλύψουμε νέους κόσμους με μακρύτερους ορίζοντες που θα συνθέσουν μια ατομική-μοναδική φιλοσοφία ζωής... Ο καθένας με τον τρόπο του στο δικό του μονοπάτι...
Όμως, τα χρόνια περνούν κι η ρομαντική ελπίδα για το αύριο της ζωής μας έχει φθαρεί... Ένα χάος πνίγει τη ματιά των μαθητών και η διέξοδος φαντάζει μακρινή..