ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ υπέστη η ελληνική κοινωνία-ψυχολογία
"Τι να πω κι εγώ που όλα τα περίμενα μα, έγιναν αλλιώς... Που μ'άναβες φωτιές με όλα αυτά που μου 'ταζες, μα , έμεινε ο καπνός..." ... Λίγοι σοφοί αλλά και εύστοχοι στίχοι εκ ποιήσεως Μιχάλη Χατζηγιάννη αφιερωμένοι εξαιρετικά και ειρωνικά στους Έλληνες πολιτικούς... Μα, τι άλλο να ειπωθεί για αυτήν την περίεργη ράτσα που τείνει να χλευάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη όταν στα πλαίσια της υποτιθέμενης αυτοκριτικής που πρέπει λίγο πολύ κάθε μέλος του ανθρώπινου είδους να κάνει για το άτομό του, δεν βλέπει την αιδώ που θα έπρεπε όντας μια αξιοπρεπής οντότητα... Αλλά για ποια αξιοπρέπεια μιλάμε ακριβώς όταν εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες δεν δύνανται να πληρώνουν τα βασικά έξοδα του νοικοκυριού τους την ώρα που οι κύριοι υπεύθυνοι της σημερινής μας κατάντιας μετακινούνται με οδηγό (κοινώς σοφερ) για να πάνε στην Βουλή των Ελλήνων να ψηφίσουν άλλο ένα νομοσχέδιο της Τρόικας που θα καταδικάσει τον ελληνικό λαό στην απόλυτη μιζέρια και εξαθλίωση; Εντάξει, είναι γνωστό και κοινώς αποδεκτό ότι ένα εκατομμύριο και βάλε δημόσιοι υπάλληλοι δεν χρειάζονται στο ελληνικό σύστημα παροχής υπηρεσιών. Όταν όμως οι άνθρωποι αυτοί διορίζονταν , σχεδίαζαν μια ολόκληρη ζωή βάσει του μισθού τους παίρνοντας δάνεια και βάζοντας υποθήκες τα πατρικά τους και παράλληλα παίρνοντας την γιαγιά στο σπίτι να βοηθά με την σύνταξη στο νοικοκυριό, δεν γνώριζαν ότι μια μέρα οι απόγονοι των "ευεργετών" τους θα τους πέταγαν στον δρόμο κυριολεκτικότατα μην υπολογίζοντας καμία ανθρώπινη υπόληψη και κυρίως ούτε καν την ίδια τους την θέση: γιατί οι πολιτικοί αυτό είναι.... υπηρέτες του λαού.. Καλοπληρωμένοι υπηρέτες που απαιτείται να προστατεύουν τον Έλληνα πολίτη σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας :από την υγειονομική περίθαλψη και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας εώς και την στρατιωτική θέση/δύναμη της Ελλάδας στο εξωτερικό και την εκπαίδευση του ελληνικού λαού. Αλλά, σας παρακαλώ, να μην γινόμαστε και πλεονέκτες . Στην Ελλάδα ζούμε. Αυτό μας έφαγε. Η δικαιολογία, η σάτιρα, το παρελθόν. Έχουμε μια ένδοξη καταγωγή και στηριζόμενοι σε αυτή ξεχνάμε ότι το παρόν και το μέλλον είναι η ζωή που ζούμε και όχι το παρελθόν. Βομβαρδίζουμε τα μέσα με φτηνά ξένα προγράμματα λησμονώντας τι γίνεται πάνω από τα νησιά του Αιγαίου και τα παιδιά που θρηνήσαμε ως έθνος. Τα παιδιά ονομάστηκαν ήρωες, εμείς τι είμαστε; Εμείς που ξεχνάμε ότι έχουμε γίνει πρόβατα της μαζοποίησης και απλά απεργούμε. . . Μήπως τώρα ήρθε η πραγματική ώρα να πιάσουμε τα όπλα; Μήπως τώρα πρέπει να γίνει η επανάσταση κατά του συστήματος που θέλει τον Έλληνα επαίτη στα πόδια του πάλαι πότε τυράννου του; Σίγουρα το να παθαίνει μια ολόκληρη χώρα εγκεφαλικό παραλλύοντας τους τομείς της εκπαίδευσης και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης δεν είναι η λύση.Αραγε , αν τα έδρανα άλλαζαν θέση και μεταφέρονταν από το πανέμορφο εξωτερικά κτίριο της Βουλής στην πλατεία Ομονοίας λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, ίσως να γινόταν αντιληπτό ότι δεν είναι μέλλον οι άστεγοι και οι άνεργοι. "Παραλλυυυυυυυύω" λέει η Βίσση.........
"Τι να πω κι εγώ που όλα τα περίμενα μα, έγιναν αλλιώς... Που μ'άναβες φωτιές με όλα αυτά που μου 'ταζες, μα , έμεινε ο καπνός..." ... Λίγοι σοφοί αλλά και εύστοχοι στίχοι εκ ποιήσεως Μιχάλη Χατζηγιάννη αφιερωμένοι εξαιρετικά και ειρωνικά στους Έλληνες πολιτικούς... Μα, τι άλλο να ειπωθεί για αυτήν την περίεργη ράτσα που τείνει να χλευάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη όταν στα πλαίσια της υποτιθέμενης αυτοκριτικής που πρέπει λίγο πολύ κάθε μέλος του ανθρώπινου είδους να κάνει για το άτομό του, δεν βλέπει την αιδώ που θα έπρεπε όντας μια αξιοπρεπής οντότητα... Αλλά για ποια αξιοπρέπεια μιλάμε ακριβώς όταν εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες δεν δύνανται να πληρώνουν τα βασικά έξοδα του νοικοκυριού τους την ώρα που οι κύριοι υπεύθυνοι της σημερινής μας κατάντιας μετακινούνται με οδηγό (κοινώς σοφερ) για να πάνε στην Βουλή των Ελλήνων να ψηφίσουν άλλο ένα νομοσχέδιο της Τρόικας που θα καταδικάσει τον ελληνικό λαό στην απόλυτη μιζέρια και εξαθλίωση; Εντάξει, είναι γνωστό και κοινώς αποδεκτό ότι ένα εκατομμύριο και βάλε δημόσιοι υπάλληλοι δεν χρειάζονται στο ελληνικό σύστημα παροχής υπηρεσιών. Όταν όμως οι άνθρωποι αυτοί διορίζονταν , σχεδίαζαν μια ολόκληρη ζωή βάσει του μισθού τους παίρνοντας δάνεια και βάζοντας υποθήκες τα πατρικά τους και παράλληλα παίρνοντας την γιαγιά στο σπίτι να βοηθά με την σύνταξη στο νοικοκυριό, δεν γνώριζαν ότι μια μέρα οι απόγονοι των "ευεργετών" τους θα τους πέταγαν στον δρόμο κυριολεκτικότατα μην υπολογίζοντας καμία ανθρώπινη υπόληψη και κυρίως ούτε καν την ίδια τους την θέση: γιατί οι πολιτικοί αυτό είναι.... υπηρέτες του λαού.. Καλοπληρωμένοι υπηρέτες που απαιτείται να προστατεύουν τον Έλληνα πολίτη σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας :από την υγειονομική περίθαλψη και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας εώς και την στρατιωτική θέση/δύναμη της Ελλάδας στο εξωτερικό και την εκπαίδευση του ελληνικού λαού. Αλλά, σας παρακαλώ, να μην γινόμαστε και πλεονέκτες . Στην Ελλάδα ζούμε. Αυτό μας έφαγε. Η δικαιολογία, η σάτιρα, το παρελθόν. Έχουμε μια ένδοξη καταγωγή και στηριζόμενοι σε αυτή ξεχνάμε ότι το παρόν και το μέλλον είναι η ζωή που ζούμε και όχι το παρελθόν. Βομβαρδίζουμε τα μέσα με φτηνά ξένα προγράμματα λησμονώντας τι γίνεται πάνω από τα νησιά του Αιγαίου και τα παιδιά που θρηνήσαμε ως έθνος. Τα παιδιά ονομάστηκαν ήρωες, εμείς τι είμαστε; Εμείς που ξεχνάμε ότι έχουμε γίνει πρόβατα της μαζοποίησης και απλά απεργούμε. . . Μήπως τώρα ήρθε η πραγματική ώρα να πιάσουμε τα όπλα; Μήπως τώρα πρέπει να γίνει η επανάσταση κατά του συστήματος που θέλει τον Έλληνα επαίτη στα πόδια του πάλαι πότε τυράννου του; Σίγουρα το να παθαίνει μια ολόκληρη χώρα εγκεφαλικό παραλλύοντας τους τομείς της εκπαίδευσης και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης δεν είναι η λύση.Αραγε , αν τα έδρανα άλλαζαν θέση και μεταφέρονταν από το πανέμορφο εξωτερικά κτίριο της Βουλής στην πλατεία Ομονοίας λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, ίσως να γινόταν αντιληπτό ότι δεν είναι μέλλον οι άστεγοι και οι άνεργοι. "Παραλλυυυυυυυύω" λέει η Βίσση.........
